تماما مخصوص

سمفونی یک زندگی..

۱۹۲. وبلاگ

دلم واسه وبلاگ داشتن و نوشتن تنگ شده. نه این نصف جمله هایی که الان می نویسیم. مثل همون سال اول. وبلاگ نوشتن و وبلاگ خوندن. مثل اون زمانا توی پرشین بلاگ.همون فضا. کلی با سلیقه قالب انتخاب کردن، با لپتاپ تایپ کردن ،شنیدن صدای دکمه های لپتاپ، کلی کامنت و کلی رفیق بلاگر.. هر روز و هر ساعت چک کردن و دیدن اون کامنت جدید قرمز رنگ توی پنل وب.. یه لحظه دلم همون روزا رو خواست. همون روزا که کنکور بود، وب بود، بهنود بود، وبایی که هر ساعت چکشون میکردیم بودن، حال دل خوب بود..

۲ نظر ۸ موافق ۰ مخالف
گیلزاد
۰۹ شهریور ۰۸:۱۵
آدمایی که بودن من خیلی دلم براشون تنگ شده.:(

پاسخ :

منم :(
فتل فتلیان
۰۴ شهریور ۲۳:۰۰

کم پیدایین 

منم حدودا این شرایطو که گفتین دارم ایشالا که همینجور بمونه واقعا خیلی خوبه 

:-)

پاسخ :

هستم ولی حرف خاصی واسه گفتن نیست..
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
About me
روزمرگی‌های یه دندونپزشک
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان