تماما مخصوص

سمفونی یک زندگی..

۲۱۶. دانشگاهانه و غیر دانشگاهانه😂

راستش اینه که کار راحتی نیست ادم هر روز ساعت پنج صبح بیدار شه و سر کلاس هفت و نیم صبح کاملا بیدار و شیش دنگ باشه.. این روزا حس و حالم به درس و دانشگاه خیلی خوبه. هفت و‌نیم صبح با همه ی توان و تمرکزم سر کلاسا میشینم و واقعا ازش لذت میبرم. هدفم نه نمرست نه پاس کردن نه دراوردن چشم بقیه (نمیدونید ملت چه هدفایی دارن😂) هدفم فقط اینه که هرچیزی که گفته میشه رو یاد بگیرم. راستش قبلا با مصیبت پاتو میخوندم و همش با خودم میگفتم فایده ی حفظ کردن این همه کیست و تومور و ... چیه. اصلا فایده ی دونستن این همه تئوری چیه. الان احساسم اینه که اگه فقط اندو و ترمیم و ... بلد باشم، بدون بیس علمی، دیگه دندون «پزشک» نیستم، به دندونساز تجربی ام فقط.. اون روز که واسه طرح معاینه روز جهانی بدون پوسیدگی رفته بودیم، کلی ادم میومدن که دردای با علت نامشخص داشتن یا میخواستن بدونن علت و درمان فلان مشکلشون چیه. چیزایی که جوابش اندو و ترمیم و پروتز نبود! داشتم فکر میکردم چقدر زشته اگه بعد از فارغ التحصیلی کسی بیمار من باشه و من سوادشو نداشته باشم که راضی نگهش دارم..‌ از طرف دیگه فهمیدم خیلی چیزا هست که خیلی مهمه. الان کلی دندونپزشک فارغ التحصیل داریم، دانشجو هم که فرااااوون. دیگه مثل اون سالایی نیست که دندون پزشک انگشت شمار باشه و درامد فراوون. اونی این وسط دووم میاره که واقعا کارش خوب باشه. قبلا فکر میکردم هرکی مدرکشو بگیره دیگه تمومه، الان دیدم کسایی رو که چند ساله فارغ التحصیلن ولی سمت خیلی از دندونا کلا نمیرن چون در توانشون نیست.. حتی استادای جدیدی رو دیدم که میگن هرگز هبچ‌جایی کار نکردن! مثلا طرف متاهل بوده و استریت. طرح نرفته، بلافاصله تخصص قبول شده اونم یه چیزی مثل رادیو، تو دوران رزیدنتی هم که بیمار درمانی نداشته، الانم که به عنوان طرح استاده. هیچ وقت هم بیرون کار نکرده! خب مسلمه که الان نمیتونه کارش خیلی خوب باشه.. دووم آوردن تو شرایطی که دیگه تعداد مطبای دندونپزشکی از تعداد سوپری ها بیشتره راحت نیست. باید انقدر خوب بود که همه جا جای آدم باشه..

کلاس فرانسم واسه یه مدت کنسله. همه بچه های کلاس جز من و یه نفر دیگه افتادن :| حالا باید منتظر بمونم تا ترم قبلیا بهم برسن. رفتم کلی کتاب فرانسه واسه خودم گرفتم تا اونقدری که باید و شاید خودمو قوی کنم. راستش فکر نمیکردم انقدر بلد باشم😂 ولی یه سری کتاب جدید گرفتم و خودمو تست کردم واقعا خیلی چیزا بلدم. گرامر رو از همه بیشتر. استادم میگفت تا دو سه ترم دیگه کل گرامر فرانسه رو تموم‌ میکنیم و بعد از اون دیگه فقط روی مهارتای دیگه تمرکز میکنیم. شنیداریم هم خیلی خوبه. دایره لغاتم هنوز محدوده. یعنی وقتی میخوام حرف بزنم مدام کلمات انگلیسی میاد تو ذهنم که خب قصد دارم انقدر همه چیزشو خوب پیش ببرم که تا سال دیگه به اون سطحی که میخوام رسیده باشم. درود میفرستم به اون لحظه ای که پارسال وسط میانترما! به سرم زد دوباره برم سراغش و رفتم ثبت نام کردم. سطح لایف استایل و امید به زندگیمو‌ چند درجه ارتقا داد جدا. سال دیگه هم قطعا میرم سراغ اون چیزی که خیلی خیلی مشتاقشم و دیگه داره واسش دیر میشه. من ادمی ام که وقتی وقتم پره و سرم شلوغه عملکردم خیلیییی بهتر از وقتاییه که کلی وقت ازاد دارم. واقعا با همه ذرات وجودم عاشق این شلوغ پلوغی زندگیمم.. 

پارسال که میخواستم چالش گودریدزمو تعیین کنم، با اون همه مشغله گفتم دیگه محاله بتونم به تعداد قبل بخونم. ۵۰ تا رو واسه چالش تعیین کردم. ولی انقدر خوب پیش رفتم که چند روز پیش چالشمو ۱۰۰ تایی کردم و الان حتی از برنامه جلو هم هستم. امیدوارم تا ۲۰۱۹ به صد تا برسم طبق برنامه. واسه خودم قانون گذاشتم که حتی یه کلمه هم توی خونه حق ندارم بخونم. تو خونه فقط درس و کتاب فقط توی تاکسی و اتوبوس. با این حال خیلی خوب دارم پیش میرم.

خیلی کارای دیگه هم هست که دلم میخواد انجام بدم، ممکنه بتونم انجامشونو تو برنامم بگنجونم ولی باعث میشه کیفیت کارایی که انجام میدم بیاد پایین. دلم نمیخواد همه کاره و هیچ کاره باشم. میخوام اگه پنج تا کار انجام میدم با کیفیت ایده آل باشه نه ده تا کار با کیفیت معمولی..

این ترم با وجود اندو خلفی و ترمیمی حجم کاری خیلی بیشتره ولی خیلی سبک تر داره میگذره. برنامه ریزی ها فرق کرده و تا الان خیلییی راحت تر از ترم پیش گذشته.. تا الان دو تا دندونمو تحویل دادم و نمرشو گرفتم و سه تا دندون اندویی دیگه مونده. ترمیمی هم تازه دارم یاد میگیرم که چطور باید تراش بدم که دقیق و درست باشه. اوایلش خیلی توش خوب نبودم.. الان خوبم بنظر خودم..

کلاس سنتورمو هم دقیقا واسم گذاشته ساعت ده شب. چون قبلش کلاس دارم و نمیتونم برم. اون ساعت شب هم من خوابم هم استاد😂 ولی خداروشکر دیشب بالاخره هیییچ ایرادی نگرفت و گفت خیلی خوبه. موسیقی ازون چیزاییه که توش اصلا استعداد خاصی ندارم، پیشرفتای جهشی هم ندارم، با قدمای کوچیک پیش میرم ولی الان بعد چند سال توش خوبم بنظرم.. عالی و بی نقص نیستم ولی روند خوبی رو پیش میبرم.. قبلنا خیلی ربات طور نت حفظ میکردم و میزدم. الان سعی میکنم اگرچه اونقدرا روحیه ظریف‌ و لطیفی ندارم😅، ولی با احساس و علاقه جلو ببرمش و همین باعث شده خیلی بهتر بشه.. به عنوان کاری بهش نگاه میکنم که تنوع خیلی جذاب و قشنگیه تو زندگی.. روح ادمو جلا میده.

خیلی حرف زدم ولی اینجا خیلی وقته مخاطب محور نیست. واسه دل خودم مینویسم.

برم جراحی بخونم.. :)

۲ نظر ۱۰ موافق ۰ مخالف
علیرضا افخم نیا
۲۷ مهر ۱۴:۱۸
من شخصا حداقل روزی یا دو روز یبار چک میکنم که مطلب جدید نوشتید یا نه!

پاسخ :

مرسی :)
فتل فتلیان
۲۶ مهر ۲۳:۳۹
موفق باشی

پاسخ :

مرسی :)
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
About me
روزمرگی‌های یه دندونپزشک
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان