یه اخلاق بد و فوق العاده بچگانه دارم. اونم اینکه وقتی میخوام یه کاری رو انجام بدم متنفرم ازینکه یهو همه به سمتش هجوم ببرن. یعنی اصلا بنظرم کاااملا چیپ و بی ارزش میشه. یعنی من میرم یه چیز بی خودی از زیر سنگ پیدا میکنم، یهو مهم و محبوب میشه :| من اگه یهو تو خیابون شالمو سر یه نفر ببینم یا کفشمو پای کسی ببینم دیگه نمی پوشمش.. بدتر از اون متنفررررم وقتی مثلا من یه کاری رو متناسب با شرایط و علاقه ی خودم انتخاب میکنم. یه نفر دیگه کورکورانه تقلید میکنه..
و این مدت فقط و فقط دارم این چیزا رو میبینم. یه علاقه ی جدی زندگیم رو رسما از بین بردن..
دیگه هیچی از خودم هیچ جا و به هیچکس نمیگم :| اخه حتی قشنگ و حسابی هم ایده نمیگیرن. تقلیدای احمقانه و ناموفق میکنن! هیچ ایرادی نداره ادم از کسی ایده بگیره ولی تقلیدای احمقانه و ناشیانه حالمو بدمیکنه. لعنتی ببین علاقه و استعدادت چیه برو دنبالش. چرا انقدر جو زده؟!
