این هفته خیلی هفته شلوغی بود. رفتم اسما شهر و در حقیقت روستای طرحم رو دیدم. خونه‌ای که قراره بهم بدن. شماره نظامم رو گرفتم و امروز هم مهرمو گرفتم😅. درس هم که کلا نخوندم😑. درمورد طرحم و جزئیاتش بزودی مینویسم حتما. ایشالا که فردا قطعی بشه.
فقط الان داشتم مهرمو نگاه میکردم و فکر میکردم حتی دورترین رویاهای آدم هم یه روزی بالاخره واقعی میشن. نشدنی و محال نیست. یه زمانی توی زندگیم، خواب این روزارو هم نمیدیدم...
این هفته ۳۸.۴۵ خوندم. فصل ۵ تا ۱۵ ارتو و تستاش. دور سوم ارتو تموم شد ولی فصلای اخرش به معنای واقعی کلمه عذاب داد منو. حتی توی دور سوم هم سخته و این اذیت کننده‌ست خیلی.
دقیقا ۶ ماهه که دارم درس میخونم و رسیدم به اون مرحله که فکر میکنم محاله من یه روز بتونم همه این کتابارو با این همه جزئیات و حفظیات بلد باشم😭.
هفته پیش ۴۰ ساعت خوندم.
فصل ۱۹ تا ۲۶ ثابت و تستاش. ثابت تموم
فصل ۱۰ تا ۱۹ مالامد و تستاش و تمام
درس ۶ تا ۱۲ زبان تحریریان و تمام.
و دور دومم تموم شد.
دور سومو با ارتو شروع کردم. ۴ فصل اول ارتو و تستاش.
دو هفته‌ست مشاورم عوض شده و انگیزه درس خوندنم افت کرده. بابا من اون قبلیو خیلی دوست داشتم اخه😭
این هفته ۴۳:۳۰.
فصل اخر کریگ
فصل ۴ تا ۱۸ ثابت
فصل ۱ تا ۹ مالامد
و تستاشون.
فصل ۱ تا ۵ زبان تحریریان.
کمتر از دو ماه پیش، داشتیم قدم میزدیم. نگاهم کرد، دستشو برد لای موهام و خوند: سعدی تو کیستی که در این حلقه کمند/ چندان فتاده اند که ما سید لاغریم و بعد منو بوسید. بعدترش توی ماشین داشتیم میرفتیم، بارون نم نم روی شیشه میزد، شجریان از ضبط ماشین پلی میشد، حین رانندگی نگاهم میکرد و حرف میزد و همش توی دلم میگفتم چه لحظه‌های خوبی!
علیرغم همه اینا و خیلی چیزای دیگه، دو روز بعدش میدونستم که هرطوری به ابن قضیه نگاه کنی اشتباهه و تمومش کردم. الان اینجا نشستم، یهو یه چیزایی جلوی چشمام میاد و تا اعماق وجودم میسوزه. بدتر از اون اینکه اعتماد به نفسمو هم این وسط از دست دادم.
