از بین همه آدمایی که تا حالا باهاشون آشنا شدم، ابن یکی بهترینشون بود از همه نظر. تنها کسی بود که از همه نظر فکر میکردم خیلی با من تناسب داره و هرچی.. ولی خب یه چیزایی ازش دیدم که حس کردم ادامه دادنش عاقلانه نیست. خودم کات کردم، خودمم نشستم گریه میکنم! حتی این گریه کردنه هم بی‌سابقه‌ست. نه واسه اون ادم، واسه این که دلم میخواست یه بارم که شده همه چی خوب پیش بره. ولی خب بازم نشد..
حداقلش اینه که الان تو ناخودآگاه هست رو به رو شدن با آدمی که مناسب باشه برات ٫ دور از ذهن نیست و بالاخره تو این چند میلیارد آدم رو کره ی زمین ٫ یکی هست که به طور نسبی مناسب باشه از لحاظ فرهنگی مالی اخلاقی و ...
عزیزم
الهی
خودتو ناراحت نکن که چرا خوب پیش نرفت
عمیقا اعتقاد دارم که پارتنر مناسب خودش باید بیاد.تقصیر تو نیست که چرا خوب پیش نرفت.حتما مناسب تو نبوده که خوب پیش نرفته.به وقتش شخص مناسب تو سر و کلش پیدا میشه که خودت نمیتونی هیچجوره ازش بگذری و اونم نمیتونه از تو بگذره و قواعد اصلی زندگیتون کاملا با هم مچ هست و اینجور مشکلاتی پیش نمیاد.ولی خودش باید پیدا بشه از دست تو کاری برنمیاد
مورد بعد اینکه خیلی شجاعت و عزت نفس قوی میخواد که ادم بتونه کسی رو مناسبش نیست بذاره کنار.خیلی باید قوی باشی چون کار سختیه.خیلیا میدونن طرف مناسبشون ولی ادامه میدن چون این قدرتو ندارن و خودشون و طرفشون اذیت میشن.تحسینت میکنم عزیزم❤
