خب راستش الان که فکر میکنم حیف بود خیلی.. من خیلی خیلی خوب بلد بودم. همه چیزو.. بارها با ماشین مامانم رفتم، با دو تا مربی مختلف امتحان کردم، و هیچ وقت کارم ایراد و اشکالی نداشت. هیچ وقت خاموش نکردم، هیچ وقت بد نرفتم. حتی همه جزئیات و ریزه کاریا و حتی اجازه گرفتن از افسرو هم همیشه تمرین کرده بودم. اصلا خوشم نمیاد که بخوام زمین و زمانو مقصر بدونم و بگم افسر بد بود و ماشین خوب نبود و زمین کج بود و اینا! اشکال از کار من بوده صد در صد. ولی حیف اون همه زحمت که به خاطر چند سانت فاصله دوبل باید به فنا بره. و سال دیگه دوباره از اول :( مشکلی نیست، مهم هم نیست، ده سال دیگه هم لازم باشه انجامش میدم فقط یکم دلم گرفت از اینکه نشد..