جمعه ۲۶ بهمن ۹۷
خیلی دلم میخواد بشینم کتاب بخونم یا کارای دیگه کنم. ولی باید ثابت بخونم :( و همانا که هیچ روزی بدون استرس درس و امتحان نمیگذره!
بابت اولین بیمار ترمیمی که فرداست، بابت کارای ثابت، بابت ارتو، حتی بابت مقاله های جامعه نگر نگرانم :|
پستای قدیمیمی وبمو که میبینم و روزمره هامو میخونم انقدر خوب همه چیز واسم یاداوری میشه که به خودم میگم چرا بیشتر نمینویسی؟!
وب دیگه مثل قدیما نیست. انگار دیگه جای خوندن و خونده شدن و کامنت و ... نیست. یه متروکه ی تاریکه که اونایی هم که موندن واسه دل خودشون می نویسن..
