۱. خیلی به اینکه دنیا عادلانه‌ست یا همیشه تلاش نتیجه میده اعتقادی ندارم. ولی میخوام یه جایی ثبت بشه این روزایی که تنها توی یه روستا توی ناکجاآباد با همه جون و توان کار کردم و درس خوندم. دلم میخواد یه روزی بیام و اینجا بگم که جواب داد!
۲. اجازه بدید از خودم تعریف کنم و بگم من واقعا دکتر خوبیم! توی همه کارا صد در صد و پرفکت نیستم ولی واقعا خوبم! مهربون‌ترین و صبورترین ورژنم درمقابل بیمارامه. واسشون نهایت ارزش و احترامو قائل میشم و حتی بین مردم به شدت قدرنشناس اینجا، به وضوح میتونم ببینم که متوجه نوع رفتاری که باهاشون میکنم میشن و این واقعا واسم ارزشمنده. از نظر کاری هم بهترین کار و کیفیتی که در توانم هست رو واسشون میذارم. به خرج لیدوکائین دولت و زحمت خودم هم تا جایی که میشه واسشون رایگان کار میکنم. حتی واسه قدرنشناس‌تریناشون. اعتقاد مذهبی ندارم، صرفا حس میکنم کاریه که باید انجامش بدم. و با اینکه درس میخونم و میشده که کمتر کار کنم، هیچ وقت کسی رو با درد و ناراحتی رد نکردم و واسه همه کار کردم. این پیرمردای سیبیل کلفت و ضد زنی که اول کار میترسن بهم اعتماد کنن و تهش قلبا بهم اعتقاد پیدا میکنن و دوباره میان پیشم هم قابل توجهن :))) اولش هی شک میکنن، میگن حتما ریشه جا مونده، بعد هی دندونشونو چک میکنن، یا میگن اصلا مگه کشیدی؟! ولی خب بعدش میپذیرن :))
۳. حالم خوبه؟ نه چندان. صرفا همینطوری خواستم اینارو نوشته باشم.
۴. یه وقتایی اینجا یه جراحی‌های خفنی (در حد خودم) انجام میدم یا حتی ترمیمام به قدری خوب میشه که همون لحظه بهم وحی میشه «و ما تو را دندانپزشک آفریدیم!» :))))))
۵. ببخشید که کامنتارو جواب نمیدم. ولی همشو میخونم و بی‌نهایت خوشحالم میکنن. خب؟!
