خب قراره ترم هفت رو تابستون شروع کنیم و اندو خلفی رو تابستون پاس کنیم. هم دلم میخواد تابستون هم اندو داشته باشم، هم بار ترم هفتم سبک میشه. ولی از یه طرف تابستون امسالم هم از بین میره.شرایطی هم که واسش گذاشتن شرایط سختیه.. از اندو نمیگذرم ولی کاش هفته بعد شروع نشه که حداقل یه سفر برم :(
سال اولی که کنکور دادم رتبم اونی که باید، نشد. بعدش دعوت شدم جشن رتبه های برتر کانون واسه ی رتبه ی زبانم.. مامانم با کلی اصرار بردم جشن. حقیقتا تلخ ترین و دردناک ترین جشنی بود که یه نفر ممکنه تو عمرش تجربه کنه. به خودم قول دادم سال بعدش واسه رتبه تجربیم توی جشن باشم. من هیچ وقت کانونی نبودم و همون سال اول هم فقط چند تا ازمون اخرش رو به اجبار یه بنده خدایی دادم.. سال بعدش کلی راه رفتم و توی جشن گزینه ی ۲ توی تهران بودم. فقط و فقط بخاطر قولی که سال قبلش به خودم داده بودم..
خب امتحان تشخیص هم تموم شد. جالبه که تشریحیاش رو خیلییی راحت تر جواب دادم تا تستیا!اگه بخوام از یه دیدی غیر از دبد دانشجو به همه چی نگاه کنم، بنظرم بهمون ظلم شده که بخاطر تعداد خیلی زیادمون امتحانات تستی شدن. نه تستی خوندن کمکی به یادگرفتن ادم میکنه نه تستی جواب دادن سواد کسی رو میسنجه. خیلی کنکوری طور یه سری نشونه گذاری میکنیم و میریم امتحانو پاس میکنیم.قشنگ نیست بنظرم..
امتحان بعدی هم اونیه که من میفتم.تنها درسیه که بعد از میانترما نخوندمش.سیستمیک.. همه درسارو تا قبل از امتحانا و حتی فرجه ها خونده بودم جز این یکی که نمره میانترمم هم خیلییی بد بوده. کاش پاس شم :|
ایشالا که هیچ کدوم از دندونام برگشت نمیخوره. نمره ی امتحان کتبی اندو هم اومد و خیلی خوب بود. کاش نمره ی نهایی هم خوب باشه خیلی :)
واقعا دیگه مغزم خسته‌ست و همراهی نمیکنه.. نمیدونم چه کنم.. دیگه نمیکشم جدا..
لعنتی این بخش جراحیش تموم شدنی نیست. انقدر فضاها و ارتباط عضله ها و اینارو حفظ کردم که توی اناتومی هم حفظ نکرده بودم. دیگه ذهنم کاملا خسته‌ست. درکل جز امتحاناییه که خیلی خوب خوندمش، کاش نمره‌ش هم خوب بشه. نمره ی تشخیص عملی هم اومد و خیلی خوب شدم ^_^ چی میشه همه ی نمره های این ترم انقدر دلبر باشن؟!
