هربار که من خوشحالم و فکر میکنم دارم به فارغ التحصیلی نزدیکتر میشم، یه اتفاق جدید میفته و فارغ التحصیلی روز به روز به نظرم دست نیافتنی تر میشه. طبق تصمیم احتمالی جدید، قراره این ترممون تا اسفند ادامه داشته باشه. یعنی نصف بشیم. نصف تا دی برن. و نصف بقیه از نیمه دی تا اسفند. دو ماه خونه نشینی! ترم بعدمون هم از فروردین تا اخر مرداد :| واسه اینکه توی هر بخش فقط ۵ نفر کار کنن توی پاییز و زمستون. من مطمئنم انقدر ایده های احمقانه میدن که ما تا سال دیگه هم نمیتونیم دفاع کنیم. خدایا :|
امروز همزمان دندون عقل بالا و پایین یه نفرو کشیدم و یه ذره از حال بد روزای قبلم کم شد. بریج بیمارمونو هم بالاخره تحویل دادیم. پلاک دومین بیمار ارتو رو هم تحویل دادیم.
شیشمین باری بود که دندون عقل میکشیدم ولی واقعا عین تنه ی درخت بودن دندوناش. سر دندون دوم، به معنای واقعی کلمه مچ و انگشتام رو دیگه حس نمیکردم. با هر فشاری که به دندون اون میومد، خرد شدن مفصلمو حس میکردم :)))) معمولا دندونای عقل بالا ریشه های کونیک دارن و راحت در میان. ولی این حتی عقل بالاش هم سه تا ریشه با انحنای زیاد داشت و حس میکنم به طرز معجزه واری ریشه هاشون نشکستن. این روزا انقدر خوب نیستم که حتی جراحی ای که همیشه حالمو خوب میکرد، خیلی خوشحالم نمیکنه :(
