تماما مخصوص

واسه سالای آینده یادم بمونه که هرچقدر هم که کارم خوب باشه، اگه اخلاقم با مریضم خوب نباشه، کل کارم زیر سوال میره. مثل خودم که الان با وجود اینکه میدونم دندونام خیلی خوب شده، ولی دیگه حس خوبی بهشون ندارم..

تازه من درک میکنم شرایطو. یا حداقل تلاشمو میکنم که درک کنم. خودمو میذارم جای پزشک و سعی میکنم بهش حق بدم. همه جوره هم کنار میام. وضعیت دانشجو بودن و کار بی جیره و مواجب و خستگی و ناراضی بودنای استادارو درک میکنم و با این حال حس میکنم گاهی بعضی رفتارا میتونه خیلی بهتر باشه. حالا تصور کن مریضی رو که هیشکدوم اینارو در نظر نمیگیره..