تماما مخصوص

این امتحان تنها امتحانی بود که دو سه روز فرجه داشت و میشد توش امتحانای سنگین بعدی رو خوند که من به دلایل مختلف کامل از دستش دادم. نه ارتو خوندم نه هیچ‌چیز دیگه..

بقیه روتیشنا هم قبول نکردن ما بریم باهاشون. پنج تا از بچه های کلاسمون ههستن که دیگه کل دانشکده بخاطر اخلاق بد میشناسنشون. درس خونن خیلی ولی اخلاق فاجعه. کل کلاس با اینا و اینا با کل کلاس مشکل دارن. هیشکی حاضر نیست توی گروهی که اینا هستن باشه. بعد الان بجای بیست نفر، فقط چارده نفرن و باید تکمیل شن. به دوستم گفته بودن بیا ولی فلانی (منو) با خودت نیار. ما باهاش مشکل داریم! یعنی با این وجود که تعدادشون کمه هم پررون و شرط میذارن. و واقعا تنها گروهی بودن که من اصلا حاضر نبودم برم باهاشون. اصلااااا. باز یکی دیگه از بچه های که اتفاقا خیلیم بی ازار و ارومه خواسته بره، یه نفرشون مخالف بوده! و گفتن ما تا همه راضی نباشن کسیو ادد نمیکنیم! کلا خیلی خوبن اینا :))))) من و دوستم هم که رسما به همه گروها درخواست دادیم و به دلایل مختلف (عمدتا اینکه ظرفیتشون پر بود) قبولمون نکردن. ولی خب کلا این حجم از محبوبیت بی سابقست.. و واقعا دلیلشو هم نمیدونم. هستن تک و توک افرادی که من باهاشون کنتاکت داشتم، ولی خب در کل من خیلیییی ادم ارومی ام و تو دانشکده سرم به کار خودمه. خیلی ناراحت شدم واقعا :( دیگه تو همین روت فعلی موندم. از روتیشنمون خیلی راضیما فقط اینکه تنهام. کاش حداقل تنهایی بهم بیمار بدن. اگه بدن من کاملا اوکیم..

بعدا نوشت: یه پارتنر واسه خودم پیدا کردم :)

دکتر گفته دریچه قلبش نشتی داره :( ولی گفته مشکلی نیست و فقط باید تا شونزده سالگی هرسال اکو بده..

بازم خداروشکر :(

مامانم داداشمو برده دکتر، بهش گفته قلبش یه صدای اضافه میده. برده دکتر قلب، گفته فردا بره اکو بده.. الان مامانم همش نگران اینه که نکنه چیز مهمی باشه یا مثلا خدای نکرده یه رگ قلبش بسته باشه :(

کاش فقط بخیر بگذره. کاش چیزی نباشه..

داداشمم خودش خیلی ترسیده. بخصوص از اکو دادن.. 

شت.. جدی جدی هیچ جایی واسه رفتن ندارم. چرا خب؟! بابا من که خیلی بی ازارم.. چرا منو دوست ندارید؟! 😢

امتحان اطفالم خیلی خوب شد فکر کنم. امتحان بعدی هم ارتوی جذابه که البته میانترمشو بیست شدم😅😅😅 ارتو خیلی خوب و خفن بنظر میاد. حیف که تخصصش خیلی رویایی و دست نیافتنیه😅

اطفال میتونه جز اون معدود درسایی باشه که کتابش کاملا قابل درک و فهمه. درسش جذابه، اگرچه که احتمالا بخشش چندان جذاب نخواهد بود :)

امتحان اندوی دیروز خیلی خوب بود. کاش نمرش هم خیلی خوب شه. کاش همه امتحانا به خوبی بگذرن. 

دیروز هیچی درس نخوندم. کتاب خوندم و کلی فرندز دیدم. شاید وقت تلف کردن باشه، ولی واسه امتحانایی که انقدر طولانی و سنگینن نیاز به استراحت ذهنی دارم وگرنه وسطش و اخراش کم میارم.. امروز هم خیلی کم خوندم ولی هنوز تا شب و البته فردا فرصت هست :)

حتی تصور اینکه تا یه ماه و نیم دیگه پشت سر هم امتحان دارم هم حالمو بد میکنه و افسردم میکنه :| همین الانم له و خسته ام. کاش این ترم ۷ لعنتی تموم شه.. 

احتمالا شنیدید که طرح تاسیس دانشگاهای خصوصی برای رشته های پزشکی و دندون و ... تصویب شده. اینم اضافه شد به همه ی مسائل قبلی. دانشجوهای هند و اکراین و روسیه و ... که بدون کنکور میومدن ایران، طرح بهداشتکارا و دندونپزشکای تجربی که بدون کنکور دندونپزشک میشن، بین المللا و سهمیه ایا و ... رشته ی ما هم مثل مهندسیا به نابودی کشیده شد و تمام..

اگه واسه این نقطه ای که توش وایسادم انقدر سختی نکشیده بودم، اگه سنم کمتر بود و اگه همه چیز انقدر بی ثبات نبود، همه چیزو رها میکردم و میرفتم. میرفتم دنبال یه رشته ی دیگه، یه هدف دیگه..‌ 

اگرچه درسی بود که اصلا بخشاشو دوست نداشتم ولی بیست شدم😅. هرچقدر تو دوران علوم پایه تشخیص لام و امتحانای عملی این مدلیم بد بود، بعد علوم پایه با یه نگاه همه رو تشخیص میدم. البته اینکه روز ریویو همه رفته بودن و من تا ساعت دوازده تنها نشستم توی بخش و چند گروه لامو کامل دیدم هم بی تاثیر نیست😂. یه چیزی حدود پنجاه تا لام :) و خب امروز دیگه با همون نگاه اول و با زوم ۴ میتونستم تشخیص بدم.

احساس درموندگی و بی پناهی میکنم. به هزاران دلیل..